Είναι γεγονός! Έκλεισα ένα χρόνο στο τιμόνι! Αν με ρωτούσες ενάμιση χρόνο πριν θα σου έλεγα: «Εγώ και το αυτοκίνητο αποκλείεται να τα βρούμε!!!».Μιλάμε για μεγάλο φόβο παιδιά.Δε μπορούσα να συλλάβω πώς θα συντονίσω το χέρι, το πόδι και το μυαλό μέσα σε ένα αυτοκίνητο!Στο σημείο αυτό να τονίσω πως η σχέση μου με ό,τι έχει ρόδες δεν είναι και πάρα πολύ καλή.Ποδήλατο δεν έμαθα ποτέ και τις μηχανές τις σιχαίνομαι!Κι όμως...τα κατάφερα!
Ο άνθρωπος που τότε είχα σχέση επέμενε: «Έχεις κάνει τόσα πράγματα,δεν είναι δυνατόν να μη μπορείς να οδηγήσεις! Δοκίμασέ το τουλάχιστον».Και πες πες με έπεισε!
Γνώρισα λοιπόν τη Δήμητρα και η Δήμητρα με γνώρισε στον μπαμπά της, τον Βαγγέλη Παππά με σήμα τη χελώνα!Αυτός ο άγιος άνθρωπος κατάφερε με υπομονή να με κάνει να ξεπεράσω το φόβο μου!Στην αρχή βέβαια τα προβλήματα ήταν πολλά.
Πρώτο πρόβλημα:συμπλέκτης! Δεν τον συμπάθησα ποτε! Τον πατάς με δύναμη.....τραντάζεσαι! Τον πατάς χωρίς δύναμη ....σου σβήνει!!! Τότε ήταν που αποφάσισα ότι θα έπαιρνα αυτόματο!! Να μην τον ξαναδώ ποτέ! Οι φίλοι μου που ειναι μανιακοί με την οδήγηση μου έλεγαν ότι αυτοκίνητο χωρις συμπλέκτη είναι τούρτα χωρίς σοκολάτα!Δεν με ενδιέφερε καθόλου.Λάθος η σωστό ήθελα απλά να ξεμπερδέψω μαζί του,οπότε έκανα υπομονή.
Δεύτερο πρόβλημα:τιμόνι! Είδα κι έπαθα να το κρατώ ευθεία και να μην μπατάρω. «Το νου σου στη πορεία σου»,φώναζε ο Βαγγέλης Παππάς με σήμα τη χελώνα. Και σιγά σιγά το έμαθα κι αυτό!
Πρόβλημα τρίτο: Παρκάρισμα!....παραμένει πρόβλημα...και δε θέλω σχόλια για το φύλο μου!! Εντάξει οι γυναίκες μπορεί να μην έχουμε τέλεια αντίληψη του χώρου αλλά οδηγούμε πολύ προσεκτικά.Απόδειξη ότι ένα χρόνο τώρα δεν εχω προκαλέσει καμία γρατζουνιά σε άλλο αυτοκίνητο,μόνο στο δικο μου, αλλα αυτό δε πιάνεται...πιάνεται????
Δεν θα ξεχάσω ποτέ το άγχος και το τρέμουλο στα χέρια κάθε φορά που είχα μάθημα.Μου πήρε καιρό για να αποφασίσω να δώσω εξετάσεις τελικά.Έκανα κάποια μαθήματα παραπάνω (αρκετά) γιατί ήθελα να αισθάνομαι σίγουρη.Και όλα πήγαν μια χαρά! Ξέρω ότι πολλοί και πολλές αντιμετωπίζετε το ίδιο πρόβλημα.Πιστέψτε με αφού μπόρεσα εγώ όλοι μπορείτε!Άσε που μετά όλα γίνονται πιο εύκολα.Τσακώνεσαι με το αγορι σου??? Ανοίγεις - με ύφος πάντα - τη πόρτα του αυτοκινήτου σου και φεύγεις! Έχεις ραντεβού??? Δεν έχεις ανάγκη να περιμένεις το ταξί που κόλλησε στη κίνηση ούτε και τον ασυνεπή φίλο που άργησε να περάσει να σε πάρει! Εχεις τις μαύρες σου???Μπαίνεις στο αυτοκίνητο και κάνεις μια βόλτα προς τη θάλασσα και όλα φτιάχνουν!Πώς να στο πω βρε παιδι μου....είσαι πιο ανεξάρτητη!Και μη ξεχνάτε το πιο βασικό:Αφού οδηγώ εγώ,όλοι μπορείτε!!Σας φιλω.....
Υ.Γ.1. Δε ξεχνάμε τη ζώνη!
Υ.Γ.2. Σεβασμός στο Ν που οδηγεί μπροστά σας...μη κάνετε τους έξυπνους και τους γρήγορους!Αμαν!
Υ.Γ.3. Διαλέξτε ένα μικρό αλλά ασφαλές αυτοκίνητο που να μη καίει πολύ γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι.
