"Να τον πάρω τηλέφωνο;" "Να της στείλω εγώ μύνημα ή να αφήσω να στείλει αυτή πρώτα;" "Kαλα…ας τον φτύσω λίγο για να μη νομίζει ότι τρέχω κι από πίσω του." "Να της πω να πάμε μαζί διακοπές ή θα με θεωρήσει δεδομένο;"

Kι άλλες πολλές τέτοιες βλακείες ακούω σε διάφορες παρέες κατα καιρούς και θέλω να βάλω τις φωνές! Οτι τι ρε παιδιά; Κι αν τον πάρεις εσυ τηλέφωνο τι θα γίνει θα σου πέσουν τα μούτρα; Και γιατί να τον φτύσεις; Για να χάνεις χρόνο ενώ μπορείς να περάσεις όμορφες στιγμές με έναν άνθρωπο που γουστάρεις; Και αν φας τα μούτρα σου…και αν σε θεωρήσει δεδομένο ή δεδομένη…δε πειράζει. Θέλει θάρρος τελικά να μη φοβάσαι να δείξεις τι αισθάνεσαι απ'το να το παίζεις κάπως…και να χάνεις τις στιγμές.

Βαρέθηκα να ακούω ανθρώπους να κρατάνε "μια πισινή", για να μην πληγωθούν. Και αν πληγωθείς; Tι έγινε; Θα κλάψεις θα πονέσεις και κάποια στιγμή όλα περνάνε. Έτσι είναι οι σχέσεις…άλλες κρατάνε πολύ, άλλες λίγο κι άλλες για πάντα. Δεν είναι καλύτερο να έχεις εκδηλώσει συναισθήματα; Πιστέψτε με δεν υπάρχει πιο όμορφο και πιο αληθινό πράγμα απ'το να δείχνεις το συναίσθημα σου. Γιατί τελικά αυτό είναι μαγκιά….να μη φοβάσαι να εκφραστείς κι ας πληγωθείς. Ε και; Θα βρεθεί κάποιος ή κάποια που θα ξέρει να το εκτιμά...